วันพฤหัสบดีที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2554
วันศุกร์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2554
super , cut , phone
Super-
superabundance(n) ความมากมาย,ความอุดมสมบูรณ์
superadd(vt) ใส่เข้าไปอีก,เพิ่มเข้าไปอีก
supercargo(n) คนคุมเรือสินค้าแทนเจ้าของ
superfine(adj) ดีเยี่ยม,ดีเหลือ,เป็นพิเศษ
cut
cutdown n. การลดลง
cutcherryn. สถาบันบริหารการปกครอง,สภานิติบัญญัติ
cutlass(n) มีดสั้น
phone
phoneme[N] หน่วยเสียงเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดในภาษา (ทางภาษาศาสตร์)
phonetic(adj) เกี่ยวกับสัทศาสตร์
phonetician(n) นักสัทศาสตร์
phonetics(n) สัทศาสตร์
phonetic(ฟะเนท'ทิค) adj. เกี่ยวกับเสียงพูด,เกี่ยวกับการออกเสียง,ซึ่งมีการออกเสียงตรงกัน.
root and affix
Roots vs. affixes
Morphemes (minimal units of meaning) are of two basic kinds: roots and affixes. While there is not an absolutely sharp dividing line between them, due to the natural, gradual historical progression from root to affix, there are various properties that typically cluster together, thus allowing us to distinguish the two types. For most morphemes, it is clear which class they belong in. Properties of roots: main part of word must be at least one in a word in English, limited to two in a word (simple words have one, compound words have two); where roots are bound, as in Latin or Greek, more can occur in a word, but the number of roots in a particular word is generally small; can occur independently (free roots)--although bound roots, particularly classical, occur tend to have richer, more specific semantic content position is relatively free with respect to other roots (cf. photograph vs. telephoto) Properties of affixes: subordinate part of word not necessarily present--some words occur without any multiple affixes can occur in a word (e.g. in-divis-abil-ity)
รากกับ Morphemes affixes
(หน่วยที่น้อยที่สุดของความหมาย) เป็นสองชนิดพื้นฐาน : รากและaffixes ในขณะที่มีไม่ได้เป็นเส้นแบ่งความคมชัดอย่างระหว่างพวกเขาเนื่องจากการที่เป็นธรรมชาติ,ความก้าวหน้าทางประวัติศาสตร์อย่างค่อยเป็นค่อยไปจากรากไปติดที่มีคุณสมบัติต่างๆที่มักจะกระจุกอยู่ด้วยกันนั้นจึงช่วยให้เราสามารถแยกแยะความแตกต่างทั้งสองประเภท สำหรับmorphemes มากที่สุดก็เป็นที่ชัดเจนซึ่งพวกเขาอยู่ในชั้นเรียนมาคุณสมบัติของราก : ส่วนหลักของคำจะต้องมีอย่างน้อยหนึ่งในคำในภาษาอังกฤษที่ จำกัด ถึงสองในคำ (คำง่ายๆมีหนึ่งคำประกอบมีสอง); รากที่ถูกผูกไว้เช่นเดียวกับในภาษาละตินหรือกรีกมากขึ้นสามารถเกิดขึ้นได้ในคำแต่จำนวนของรากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคำโดยทั่วไปขนาดเล็กที่สามารถเกิดขึ้นได้อย่างอิสระ (รากฟรี) -- แม้ว่ารากผูกพัน, คลาสสิกโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้น มี richer, ตำแหน่งเนื้อหาเฉพาะเจาะจงมากขึ้นความหมายที่ค่อนข้างฟรีที่เกี่ยวกับรากอื่น ๆ (เทียบกับเลนส์ถ่ายภาพ)คุณสมบัติของ affixes : ส่วนผู้ใต้บังคับบัญชาของคำไม่จำเป็นต้องนำเสนอ -- คำบางอย่างเกิดขึ้นโดยไม่ต้องมีหลาย affixes สามารถเกิดขึ้นได้ในคำ ( เช่นใน divis - abil - ity)
Morphemes (minimal units of meaning) are of two basic kinds: roots and affixes. While there is not an absolutely sharp dividing line between them, due to the natural, gradual historical progression from root to affix, there are various properties that typically cluster together, thus allowing us to distinguish the two types. For most morphemes, it is clear which class they belong in. Properties of roots: main part of word must be at least one in a word in English, limited to two in a word (simple words have one, compound words have two); where roots are bound, as in Latin or Greek, more can occur in a word, but the number of roots in a particular word is generally small; can occur independently (free roots)--although bound roots, particularly classical, occur tend to have richer, more specific semantic content position is relatively free with respect to other roots (cf. photograph vs. telephoto) Properties of affixes: subordinate part of word not necessarily present--some words occur without any multiple affixes can occur in a word (e.g. in-divis-abil-ity)
รากกับ Morphemes affixes
(หน่วยที่น้อยที่สุดของความหมาย) เป็นสองชนิดพื้นฐาน : รากและaffixes ในขณะที่มีไม่ได้เป็นเส้นแบ่งความคมชัดอย่างระหว่างพวกเขาเนื่องจากการที่เป็นธรรมชาติ,ความก้าวหน้าทางประวัติศาสตร์อย่างค่อยเป็นค่อยไปจากรากไปติดที่มีคุณสมบัติต่างๆที่มักจะกระจุกอยู่ด้วยกันนั้นจึงช่วยให้เราสามารถแยกแยะความแตกต่างทั้งสองประเภท สำหรับmorphemes มากที่สุดก็เป็นที่ชัดเจนซึ่งพวกเขาอยู่ในชั้นเรียนมาคุณสมบัติของราก : ส่วนหลักของคำจะต้องมีอย่างน้อยหนึ่งในคำในภาษาอังกฤษที่ จำกัด ถึงสองในคำ (คำง่ายๆมีหนึ่งคำประกอบมีสอง); รากที่ถูกผูกไว้เช่นเดียวกับในภาษาละตินหรือกรีกมากขึ้นสามารถเกิดขึ้นได้ในคำแต่จำนวนของรากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคำโดยทั่วไปขนาดเล็กที่สามารถเกิดขึ้นได้อย่างอิสระ (รากฟรี) -- แม้ว่ารากผูกพัน, คลาสสิกโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้น มี richer, ตำแหน่งเนื้อหาเฉพาะเจาะจงมากขึ้นความหมายที่ค่อนข้างฟรีที่เกี่ยวกับรากอื่น ๆ (เทียบกับเลนส์ถ่ายภาพ)คุณสมบัติของ affixes : ส่วนผู้ใต้บังคับบัญชาของคำไม่จำเป็นต้องนำเสนอ -- คำบางอย่างเกิดขึ้นโดยไม่ต้องมีหลาย affixes สามารถเกิดขึ้นได้ในคำ ( เช่นใน divis - abil - ity)
สมัครสมาชิก:
ความคิดเห็น (Atom)